niedziela, 3 czerwca 2012

ZWIEDZIONE CHRZEŚCIJAŃSTWO



GDY PROROCTWO ZAWODZI
     Koniec świata, który nie nastąpił

Lron Festinger,
Henry W. Riecken,
Stanley Schachter


Wydawnictwo: WAM
ISBN: 978-83-7505-894-9
Tłumaczenie: Hołda Małgorzata
Format: 12.5x19.5cm
Liczba stron: 352
Oprawa: Miękka
Wydanie: 1, 2012 r.


Ta książka jest czymś więcej niż tylko zbiorem opowieści; ma ona także ogromne znaczenie historyczne jako pierwszy sprawdzian wpływowej teorii. Powtórne sięgnięcie do niej po pięćdziesięciu latach pozwoliło mi ponownie docenić geniusz i śmiałość Leona Festingera oraz jego współpracowników. Przewiduję, że Ty tego również doświadczysz.
Z Przedmowy Elliota Aronsona

Książka "Gdy proroctwo zawodzi" opisuje niezwykłe badania przeprowadzone przez Leona Festingera oraz dwóch jego współpracowników, Henry'ego Rieckena i Stanleya Schachtera. Celem tych badań była weryfikacja podstawowych założeń jednej z najbardziej znanych teorii psychologicznych, jaką jest teoria dysonansu poznawczego Festingera. Badacze poszukiwali odpowiedzi na pytanie, w jakich warunkach i dlaczego w sytuacji dysonansu poznawczego (napięcia wywołanego rozbieżnością przekonań) ludzie są bardziej skłonni zniekształcić swoje poglądy na rzeczywistość niż przyznać, że ich pierwotne przekonania były błędne. W ramach tych badań autorzy książki przeniknęli do sekty, której członkowie wierzyli, że jedynie kilka miesięcy dzieli świat od zagłady. Badaczy interesowały przede wszystkim odpowiedzi na pytania o to, jak będą się czuć i zachowywać członkowie grupy, gdy "proroctwo" nie zostanie spełnione, a także czy będą w stanie przyznać, że ich przepowiednie były nietrafne, czy też, jak przewiduje teoria dysonansu poznawczego, dopasują swoją rzeczywistość tak, aby nadać sens nowym okolicznościom.
Książka stanowi nie tylko przekonującą ilustrację założeń teorii dysonansu poznawczego, ale jest także niezwykle wartkim i często zaskakującym opisem doświadczeń badaczy związanych z przebywaniem w sekcie.
Dr hab. Barbara Szmigielska, prof. UJ


SPIS TREŚCI                                                             

Przedmowa Elliota Aronsona ................................. 7
Przedmowa ....................................................... 13
ROZDZIAŁ 1
Niespełnione proroctwa i niespełnieni mesjasze ..... 17
ROZDZIAŁ 2
Nauki i proroctwa z kosmosu ............................... 61
ROZDZIAŁ 3
Głoszenie słowa na ziemi ................................... 94
ROZDZIAŁ 4
Długie oczekiwanie na rozkazy ........................... 132
ROZDZIAŁ 5
Cztery dni w ciągu których zbawienie było bardzo blisko ..... 199
ROZDZIAŁ 6
Niespełnione proroctwo i rozradowany prorok ...... 243
ROZDZIAŁ 7
Reakcje na falsyfikację .................................... 268
ROZDZIAŁ 8
Samotni i zagubieni ......................................... 297
        Epilog ................................................... 315
        Dodatek metodologiczny .......................... 319
              Indeks nazwisk i postaci .................... 343
              Indeks rzeczowy ............................... 347


( ... )
Zazwyczaj ruchy millenarystyczne lub mesjanistyczne skupiają się wokół przepowiedni dotyczącej przyszłych wydarzeń. Nasze warunki są jednak spełnione tylko przez te ruchy, które określają datę lub przedział czasowy, w którym przepowiedziane wydarzenia nastąpią, opisując także szczegółowo, co ma nastąpić. Czasami prorokowanym wydarzeniem jest powtórne przyjście Chrystusa i początek Jego panowania na ziemi; czasem jest to zagłada świata na skutek kataklizmu (zwykle istnieje jakaś wybrana grupa, która ma zostać uratowana z katastrofy); czasami też przepowiednia dotyczy określonych wypadków, które nastąpią dzięki mesjaszowi lub cudotwórcy. Niezależnie od charakteru przepowiadanych wydarzeń, fakt, że ich natura i czas wystąpienia są określone, spełnia trzeci warunek na naszej liście.
( ... )
Historia zarejestrowała wiele tego rodzaju ruchów i sekt. Niektóre z nich są zaledwie wzmiankowane, podczas gdy inne zostały obszernie opisane, choć czasami aspekty ruchu, które interesują nas najbardziej, można w zarysie zrelacjonować. Pewna liczba sprawozdań historycznych jest jednak zupełnie wystarczająca, aby dostarczyć pierwszej wstępnej odpowiedzi na nasze główne pytanie. Spośród nich wybraliśmy kilka względnie wyraźnych przykładów zjawiska które badamy, starając się po prostu pokazać, co często działo się w ruchach, które podawały przepowiednię dotyczącą przyszłości, a potem obserwowały, jak przepowiednia ta nie spełnia się. Omówimy te historyczne przykłady, zanim zaprezentujemy dane z naszych własnych badań nad współczesną sektą.
( ...)
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/I/IP/wam_2012_proroctwo_01.html 



TIME WOUNDS ALL HEELS
( ... )
It is interesting to observe the posture of the followers of a false prophet when they are confronted with the facts. Anger, apathy, denial, and evasive responses are just a few of the reactions most frequently encountered. It does not matter toward which "holy icon" the loyalty of the devotee is directed. From Latter day Saints (Mormons) to Jehovah's Witnesses to followers of Charismatic gurus such as Benny Hinn, Rick Joyner, Paul Cain, or Mike Bickel; the pattern of response is near mirror images of one another.
( ... )
In 1955, sociologists Leon Festinger, Henry W. Riecken and Stanley Schachter studied a movement mired in failed prophecy and miscalculated dates. Nearly a half century after they published their research, their observations are remarkably descriptive of today's followers of spurious revelators.
( ... )
The false prophets and teachers are indeed actors and good ones. When they can, they play the anointed of God, hear from heaven, are personally instructed by the Holy Spirit, give words of knowledge, and operate as "Thus saith the Lord" men. They do that until they get caught, then they slip into the costume of the humble Spurgeon, Ironside, or Calvin just doing the best they can. The tragic thing is few notice or care. The followers serve both personas and both contradictions. Most of these prophets are untrained, untaught, and unschooled and should not even be compared to the likes of a Spurgeon, an Ironside, or a Calvin.

The false prophets serve their own chutzpah until caught and challenged, and then, in chameleon like fashion, they become the humble and fallible expositor. They are quick change artists who are only spotted by the discerning.
Time confirms truth. Scripture in its prophetic pronouncements is always confirmed by time, never the opposite. Those who claim to speak for God in direct revelation must be held to the same standard, for time is never the enemy of true prophets.

http://www.pfo.org/timewounds.htm